Nieuwe blog want er is heel wat veranderd is de afgelopen maand. Heel veel om enthousiast over te zijn, veel nieuwe ervaringen en indrukken. Het leven begint hier stilaan opnieuw op gang te komen. Ik heb het 'normale' leven in Saudi-Arabië nog niet kunnen ervaren aangezien ik hier ben toegekomen in de lockdown, en beperkt was tot de perimeter van het ziekenhuis. Wanneer het nieuws kwam dat de avondklok afgeschaft werd, waren we de eerste om naar buiten te gaan uiteraard. Ook de restaurants, bars, cafe's, shoppingcentra, cinema's, etc. zijn terug open gegaan, onder 'social distancing' maatregelen natuurlijk. Dus yalla, ik en mijn huisgenote waren er natuurlijk meteen op uit. Ik denk dat we dit nodig hadden na twee maanden met elkaar vast te zitten op ons appartement lol. Gelukkig hebben we ondertussen een heel goede band opgebouwd.

Dan maar meteen de woestijn in getrokken voor een quad-avontuur. één uur rijden vanuit Riyadh stad. Eindelijk de stad een keer uit. De woestijn is echt een pretpark voor de Saudi's. Ze komen hier in de weekends naartoe om met hun SUV's in de woestijn te rijden, te kamperen, met quads te rijden, etc. Ramadan en Eid (suikerfeest) waren ook net gepasseerd dus we dachten dat het misschien wel eens druk kon zijn. Gelukkig was het rustig en hadden we de hele woestijn voor onszelf. Mijn eerste ervaring met een woestijn. Ik ben al een paar keer over een woestijn gevlogen onderweg naar Ghana, maar om er echt in te staan is wel echt impressionant. Op een gegeven moment stopt de weg gewoon en zie je niets anders dan zand rondom rond. Op dat punt staan verschillende tenten met mannen die quads, buggy's, etc verhuren. Deze mensen wonen ook echt in tenten in de woestijn. Ik zei altijd dat ik moest afstappen van het idee dat iedereen hier in tenten, met kamelen in de woestijn wonen LOL. Maar deze dag heeft mij aangetoond dat er effectief nog mensen in Saoedi-Arabië zijn die nog zonder stromend water of elektriciteit (AIRCO) in de woestijn wonen. Bon, gestopt aan zo een tentje. De man haalde twee quads achter uit zijn tentje. Gelukkig hadden we ons 'deftig' aangekleed. We waren voor een kleine moment aan het overwegen om een short en topje aan te doen, omdat het zo warm is. Maar dat zou wel eens in een verkeerde 'keelgat' kunnen schieten. Dus toch maar een lange jeansbroek aangedaan..... Op de quad met de wind was de warmte zeker doenbaar. Misschien ook omdat het 8u 's morgens was..... Op zo een tripje huren we een auto met chauffeur die een hele dag bij ons blijft. Op de weg terug veel kamelen gezien, eindelijk. Na drie maand. Zo zie je maar dat er niet overal in het midden-oosten kamelen zijn.

Wanneer ik hier toekwam 'waarschuwde' iedereen mij dat ik moest gaan beseffen dat het leven hier 's avonds pas op gang komt. Wat ik moeilijk kon geloven omdat de mensen ook wel eens moeten slapen. De werkende mensen staan hier op rond 8u om te gaan werken, hoe kunnen ze dan dagelijks op blijven tot 2-3u 's nachts. Als ook de winkels, restaurants, shoppingcentra, koffiehuizen, etc. Hoe kunnen ze openen om 8u 's ochtends en nog steeds open zijn om middernacht? Dit is iets wat we in België niet gewoon zijn. De winkels op de Bruul in Mechelen gaan open om 10u en sluiten om 18u 's avonds, als we een beetje 'chance' hebben tot 20u. Wat soms frusterend was als verpleegkundige die 12u shiften werkt. Op dagen die ik in België werkte was er gewoon geen optie om naar de winkel te gaan. Want voor mijn shift waren de winkels nog gesloten en wanneer ik thuis kwam waren de winkels al gesloten. Bon dit is natuurlijk geen werelddrama. Hier in Riyadh, wanneer de avondklok afgeschaft werd uiteraard, was dit geen probleem meer. Als ik wil kan ik zelfs nog om 23u 's avonds naar ZARA of H&M gaan. Een koffie'tje gaan drinken of aan een tafel gaan zitten in een restaurant. Nu viel ook 'mijne frank' waarom we al twee maand met een avondklok zaten die inging vanaf 17u. Om te vermijden dat iedereen buitenkwam en hun sociaal leven terug opnam. Gedurende twee maand had ik dan ook de indruk dat Riyadh een super rustige stad was, nooit auto's op de weg, nooit zag ik kindjes in de supermarkt of op straat, het was altijd rustig in het ziekenhuis, etc. Uiteraard wist ik dat ik dit moest nuanceren met heel de COVID-situatie. Het was moeilijk om in te schatten wat normaal was of wat te wijten was aan de COVID situatie. Dus wanneer de avondklok werd afgeschaft, ging er opnieuw een nieuwe wereld voor mij open .. lol... 'opnieuw Lise...?'

Op deze manier zonder avondklok kan ik ook beter inschatten wat de gelijkenissen en verschillen zijn met het leven in België. Nu zijn we ongeveer een maand en half verder zonder avondklok. Het sociaal leven is hier vrij vergelijkbaar. Saudi's zowel vrouwen als mannen houden van op cafe en restaurant gaan. Zowel groepen vrouwen en meisjes alleen, als groepen mannen. Gemixte groepen heb ik nog niet vaak gezien, tenzij het man en vrouw is, of een famillie. De mensen komen hier echt massaal buiten in de avond. Dus dit is best wel een gelijkenis met België. Mensen hebben zeker geen schrik om buiten te komen, het is de cultuur dat mensen 's avond buiten komen, eerder dan binnen te zitten. Echter zijn er wel een paar verschillen in de, hoe moet ik het noemen, uitgangsregels? Wat iedereen natuurlijk al weet, is dat hier nergens alcohol wordt geserveerd. Dat is dat ook meteen het 'grootste' verschil. Roken mag hier op elk terras, hier wordt enorm veel gerookt, vooral dan door de mannen. Heel af en toe zal je eens een vrouw tegenkomen die in het openbaar rookt. Maar dat is eerder een zeldzaam geval. Dan heb je de dresscode. Mannen in een short zullen vaak niet bediend worden. En voor vrouwen de abaya of modeste kleding zonder abaya. Wat hier ondertussen en 'vanzelfsprekend' gegeven is. Dan heb je de gebedstijden, 's avonds zijn er twee. Het Maghrib gebed rond 19u en het Isha'a gebed rond 20u30. Wanneer de oproep voor het gebed klinkt zijn restaurants, bars, winkels, etc. niet toegelaten om te verkopen. Dus als je dan net ergens wil binnenstappen gaan de gordijnen toe. Sommige plaatsen zullen je wel binnenlaten, omdat ze niet willen dat je 30min buitenstaat in de hitte, maar zullen je niet serveren tot het gebed voorbij is. Anderzijds als je ergens al iets aan het eten of drinken bent mag je wel gewoon rustig verder doen en heeft het niet echt ge volgen. De muziek die op die moment in het restaurant/bar speelt zal ook afgezet worden. En het is niet ongewoon dat mensen ook beginnen bidden in het restaurant of de bar. Een mystiek gegeven, maar interessant om te observeren omdat het zo verschillend is van België. De overheid is aan het overwegen om de verplichte sluiting tijdens gebedstijden af te schaffen in de toekomst. Als ook de verschillende sectie voor single mannen en families zijn zelden meer te zien in restaurants. Mannen, vrouwen en families zitten gewoon door elkaar. Wat een jaar geleden helemaal nog niet het geval was. Een andere gelijkenis is dat mensen hier houden van leuke restaurants en bars en niet kijken op geld. Hier zijn enorm veel gezellige cafe's en restaurants, met leuke en moderne interieurs. De economie is hier zo goed dat alle grote ketens interesse hebben om een vestiging in Saoedi-arabie te hebben. Enkele weken ben ik zelfs een chocolatier uit BRUGGE, met Belgische chocolade tegenkomen.

Twee weken geleden ben ik voor de eerste keer in vier maand een Belgische tegengekomen die in Riyadh woont. Mijn lieve Sofia, wat gezellig om een keer 'live' Vlaams te babbelen en zeveren. De uitjes en chille momenten aan het zwembad waren al een enorm plezier. Als ook Yves en Naïma, wat tof om hier een Belgische 'familie' te hebben.

Verder nog een beetje teleurstellend nieuws. Zoals iedereen wist had ik gepland naar huis te komen voor mijn verjaardag in augustus en een maand in België door te brengen. Dit zit er helaas, tot mijn spijt, niet meer in. De grenzen van Saoedi Arabië zijn nog niet open. En het ziet er naar uit dat dit ook nog even kan duren. Dus ik zal niet thuis zijn in augustus. Helaas.. Want ik mis iedereen enorm, en had dit tripje naar huis al lang gepland. Maar dit heb ik zeker nog te goed. Ik wens iedereen alvast een top zomer toe! En van zodra ik in de mogelijkheid ben om eens naar België terug te keren zit ik als eerste op het vliegtuig.

Fotogalerij